Ancistrus cirrhosus

Akwarium powinno mieć dno o minimalnej powierzchni 80×40 (zalecane 100×40). W akwarium należy umieścić korzenie o różnej twardości – są one niezbędne do prawidłowego funkcjonowania układu pokarmowego zbrojników. Jako podłoże powinien posłużyć piasek. Należy unikać podłoża i ozdób o ostrych krawędziach, które mogłyby narazić ryby na skaleczenia. Aby ryby czuły się w pełni bezpiecznie potrzebują schronienia w postaci glinianych grot lub korzeni. Ancistrus cirrhosus to jeden z ciekawszych i rzadko spotykanych przedstawicieli swojego gatunku. Posiada piękną miedzianą barwę, która w pełni uwidacznia się w herbacianym kolorze wody. Mimo rzadkości występowania na rynku jest zbrojnikiem stosunkowo łatwym w hodowli. Od wielkości około 2,5 cm ryby można już transportować bez obaw.

POCHODZENIE:
Ameryka Południowa – Rzeka Rio Parana (Argentyna).

WIELKOŚĆ:
8-11 cm

ZACHOWANIE:
Ancistrus cirrhosus jest zbrojnikiem stosunkowo aktywnym podczas dnia. Bardzo często można zaobserwować jak “opala się” w promieniach światła na korzeniu. Nie stanowi żadnego zagrożenia dla innych ryb w akwarium, ani dla pozostałych przedstawicieli swojego gatunku.

DYMORFIZM:
Samce posiadają wyraźne poziome i pionowe poroże. Dodatkowo (patrząc z góry) ciało samca przypomina grot strzały. Samiczki są bardziej obłe, krótkie i mają tępo zakończony pysk. U samic również mogą wystąpić wąsiki, jednak są to tylko pojedyncze, poziome wypustki.

TEMPERATURA:
24-26°C

WODA:
Ph: 6,2 – 7,2 ; Gh: 6 – 14 ; zalecana bardzo silna filtracja

POKARM:
Jest to zbrojnik roślinożerny, jednak potrzebuje okresowo dodatku pokarmu mięsnego. Podstawę diety tego gatunku powinny stanowić warzywa takie jak ogórek, cukinia, papryka, szpinak. Dodatkowo należy podawać tabletki na bazie spiruliny. Jako zachęty do tarła można użyć pokarmu mięsnego w postaci oczlika, solowca, krylu bądź rozwielitki. Nie powinno się jednak przesadzać z ilością mięsa w diecie tych ryb. Przede wszystkim trzeba unikać pokarmów tłustych i ciężkostrawnych jak np. serca wołowe, wątroba, ochotka i czarny komar.

ROZMNAŻANIE:
Do tarła dochodzi zazwyczaj w glinianej grocie, którą samiec dokładnie przygotowuje przez kilka wcześniejszych dni. Po znacznej podmianie wody, obniżeniu temperatury, twardości oraz kwasowości ryby zaczynają być bardziej aktywne. Jako dodatkowy stymulant bardzo dobrze sprawdza się pełnowartościowy pokarm mięsny. Po około 7-10 dniach od podmiany wody samiec zagania samicę do groty, po czym dochodzi do tarła. Z jednej samicy można uzyskać od 30 do 70 jaj. Samiec inkubuje ikrę i narybek przez około 20 dni.
Po 5 – 6 dniach od tarła małe rybki zaczynają się wykluwać, lecz są kompletnie bezbronne. W ciągu następnych 6 – 7 dni w pełni absorbują woreczek żółtkowy i w tym momencie należy zacząć karmić narybek. Podajemy pokarm przeznaczony dla dorosłych osobników zmielony na pył (tabletki) oraz lekko podgotowane warzywa. Najważniejsze są pierwsze 3 – 4 dni karmienia. Narybek musi mieć dostęp do pożywienia przez 24 godziny na dobę.

Małe ancistrusy są bardzo wrażliwe na nagłe zmiany parametrów wody. Akwarium, w którym znajduje się narybek powinno być silnie napowietrzane. Należy unikać nadmiernej ilości światła w fazie rozwoju jaj, a w momencie rozpoczęcia żerowania światło powinno świecić około 8 – 10 godzin dziennie.
Jaja można również zabrać spod opieki samca i samemu inkubować ikrę w podwieszonym pod taflą wody kotniku. Można w ten sposób obserwować proces rozwoju jaj i narybku. Minusem takiego rozwiązania jest brak możliwości oddzielenia spleśniałych jaj od reszty. W ciągu 3 miesięcy narybek osiąga około 3 – 3,5cm.