Ophthalmotilapia nasuta
Ophthalmotilapia nasuta w naturze zamieszkuje piaszczyste obszary płytkiej wody. Podłoże z grubej warstwy piasku. Wymaga zbiornika o długości najmniej 150 cm. Akwarium powinno zawierać rozrzucone stosy skał, ułożone w jaskinie z dużymi obszarami otwartej wody, ponieważ Ophthalmotilapia nasuta wymaga dużo miejsca ze względu na swój rozmiar. Niezbędne jest piaszczyste podłoże i dobra filtracja biologiczna. Gatunek ten nie niszczy roślinności, więc można używać roślin, ale nie są one niezbędne. Jeśli mają być używane rośliny, wybierz gatunki tolerujące twardą wodę, takie jak Anubias lub Vallisneria.
Ophthalmotilapia nasuta można odróżnić od innych przedstawicieli rodzaju głównie po mięsistym naroślach przypominających trąbki, które rozciągają się poza górną wargę. Występuje w kilku różnych odmianach geograficznych, w tym „Kachese”, „Mpimbwe”, „Cape Tembwe” i „Chamba ””, M. In. Nie należy ich mieszać w akwariach, ponieważ będą się swobodnie krzyżować.
POCHODZENIE:
Afryka – jezioro Tanganika. Gatunek endemiczny dla jeziora Tanganika Występuje na północno-zachodnim wybrzeżu między Kigoma i Halembe oraz na południowo-zachodnim wybrzeżu i wokół południa jeziora od Isonga do przylądka Kachese.
Ophthalmotilapia nasuta zasiedla skaliste linie brzegowe w płytkiej wodzie, zwykle na głębokości poniżej 5 m. Można go zobaczyć tuż przy zboczach skalnych żerujących na planktonie w wodach otwartych
WIELKOŚĆ:
20 cm
ZACHOWANIE:
Stosunkowo pokojowy, ale terytorialny podczas tarła. Powinien być gatunkiem dominującym w zbiorniku, w przeciwnym razie zostanie zdominowany, a samce stracą kolor. Dlatego powinien być trzymany tylko z pokojowymi gatunkami. Samce są agresywne w stosunku do innych samców i jeśli zbiornik nie jest bardzo duży, należy trzymać tylko jednego samca. Samcom należy zawsze zapewnić harem kilku samic.
DYMORFIZM:
Samce Ophthalmotilapia nasuta są większe i bardziej kolorowe, z dłuższymi płetwami niż samice, zwłaszcza z płetwami brzusznymi. Wydłużony „nos” jest również bardziej wydatny u samców.
TEMPERATURA:
25-28ºC
WODA:
pH 7.5-9.0 ; woda twarda do bardzo twardej: 8-25°H
POKARM:
Gatunek wszystkożerny. Głównie pokarm mięsny w postaci mrożonych larw owadów i skorupiaków oraz pokarmami na bazie spiruliny. Nie należy przekarmiać ryb.
ROZMNAŻANIE:
Ophthalmotilapia nasuta to gębacz. Ryby do rozrodu należy trzymać w grupach składających się z kilku samic i jednego samca. Samiec wykopuje w podłożu miejsce do tarła przypominające krater. Mogą również przenosić piasek w wyższe miejsca na płaskich powierzchniach skalnych i budować tam swoje gniazda. Samiec pojawi się wokół wybranego miejsca tarła, pokazując intensywny kolor i próbując zachęcić samice do kopulacji. Potrafi być dość agresywny w swoich pościgach i aby rozproszyć tę agresję, ten gatunek powinien pojawić się w haremie. Gdy samica jest chętna, zbliża się do miejsca tarła i składa tam swoje jaja, po czym natychmiast podnosi je do pyska. Samiec ma na końcu długich płetw brzusznych struktury w kształcie ziaren ikry, które przyciągają samicę. Kiedy próbuje ona wziąć je do pyska, w rzeczywistości otrzymuje spermę od samca, zapładniając w ten sposób jaja.
Samica Ophthalmotilapia nasuta może nosić jaja przez 3-4 tygodnie przed wypuszczeniem wolno pływającego narybku. W tym okresie nie będzie jadła i można ją łatwo zauważyć po rozdętym pysku. Jeśli samica jest nadmiernie zestresowana, może przedwcześnie wypluć lęg lub go zjeść. Należy zachować ostrożność, jeśli zdecydujesz się przenieść rybę. Warto również zauważyć, że jeśli samica zbyt długo przebywa poza kolonią, może stracić swoją pozycję w w grupie. Zalecane jest odczekanie co najmniej 2 tygodni przed przeniesieniem samicy, chyba że jest ona nękana przez inne ryby. Narybek jest na tyle duży, że od dnia wypuszczenia na wolność może przyjąć larwy krewetek solankowych i pokruszone płatki spiruliny.
SYNONIMY:
Ophthalmochromis nasutus Poll & Matthes, 1962
Ophthalmotilapia nasutus (Poll & Matthes, 1962)
Ophthalmochromis ventralis (Boulenger, 1898)
Ophthalmochromis ventralis ventralis (Boulenger, 1898)
