Mruk Petersa – Gnathonemus petersi

Lubią starą wodę, jednak są wrażliwe na zbyt duże stężenie azotanów. Podłoże powinien stanowić drobny piasek lub żwirek. Zajmują denne partie wody. Rzadko wpływają w wyższe partie wody. Ponieważ ich naturalnym środowiskiem są zamulone, płytkie zbiorniki, w akwarium powinien być częściowo stworzony półcień przez pływające rośliny.

POCHODZENIE:
Centralna i zachodnia Afryka. Dopływy Konga i Nigeru

WIELKOŚĆ:
35 cm

DYMORFIZM:
Samice mają wklęsłą płetwę odbytową.

ZACHOWANIE:
Ryba bardzo terytorialna do przedstawicieli własne gatunku. Należy więc trzymać pojedyncze egzemplarze. Łączyć mruki należy z dużymi, spokojnymi rybami.

TEMPERATURA:
22-28°C

WODA:
pH 6,7 – 7,5 ; woda miękka do twardej.

POKARM:
Karmienie tego gatunku jest dosyć problematyczne. Ryby są bardzo powolne i inne gatunki ryb szybko odbierają im pokarm. Dodatkowo mruki pobierają pokarm, wygrzebując go z dna. Dlatego najlepiej karmić ryby larwami ochotki i rurecznika, które chowają się w podłożu po wpuszczeniu do zbiornika. Należy jednak larwy bezwzględnie, dokładnie wypłukać ze względu na częste zanieczyszczenia wód z których są poławiane. Mruki można również przyzwyczaić do pobierania pokarmów mrożonych. 

ROZMNAŻANIE:
Ryba nie rozmnażana w niewoli.

SYNONIMY:
Gnathonemus brevicaudatus Pellegrin, 1919
Gnathonemus histrio Fowler, 1936
Gnathonemus petersi (Günther, 1862)
Mormyrus petersii Günther, 1862