Nannostomus sp.

Nannostomus sp. to niewielkie, smukłe rybki słodkowodne o wydłużonym kształcie ciała i spokojnym usposobieniu. Cechują się subtelnym ubarwieniem z poziomymi paskami lub plamkami, dzięki czemu stanowią efektowny, ale nienachalny element akwarium towarzyskiego.

POCHODZENIE:
Ameryka Południowa — przede wszystkim dorzecze Amazonki, Gujana, Wenezuela, Kolumbia oraz Peru. Zamieszkują spokojne wody o niskim przepływie, często wśród gęstej roślinności.

WIELKOŚĆ:
Osiągają zazwyczaj 2,5–4,5 cm długości, w zależności od konkretnego gatunku.

DYMORFIZM PŁCIOWY:
Samce są smuklejsze, intensywniej ubarwione, często z wydłużonymi płetwami odbytową i grzbietową. Samice są masywniejsze, zwłaszcza w partii brzusznej podczas okresu rozrodu.

ZACHOWANIE:
Nannostomusy to rybki stadne, spokojne i nieagresywne. Najlepiej czują się w grupach co najmniej 6–10 osobników, pokazując wtedy naturalne, pełne gracji zachowania. Świetnie sprawdzają się w akwariach towarzyskich z innymi drobnymi, łagodnymi gatunkami.

WYMAGANA TEMPERATURA:
24–28°C

WODA:
Miękka do lekko kwaśnej (pH 5,5–7,0), twardość niska do umiarkowanej (2–10°dGH). Wskazana jest czysta, dobrze filtrowana woda, ale z delikatnym przepływem.

POKARM:
W naturze żywią się drobnymi bezkręgowcami, planktonem i mikroorganizmami. W akwarium przyjmują pokarm żywy (np. artemia, dafnie, rozwielitki), mrożony oraz drobny pokarm suchy w postaci płatków lub mikrogranulek.

ROZMNAŻANIE:
Rozmnażanie możliwe w akwarium tarliskowym. Ikra składana jest wśród drobnolistnych roślin lub mchów. Woda powinna być miękka, kwaśna (pH około 5,5–6,5) i lekko zacieniona. Po tarle dorosłe ryby powinny zostać odłowione, aby uniknąć zjadania ikry.

Przygotowanie tarliskowe:
Najlepiej przygotować oddzielne akwarium tarliskowe o pojemności ok. 20–30 litrów. Woda powinna być miękka i lekko kwaśna: pH 5,5–6,5, twardość 2–6°dGH. Temperatura wody: 26-28°C.
Konieczna jest obfita roślinność – najlepiej użyć drobnolistnych roślin takich jak mchy (np. mech jawajski) lub specjalnych mopów tarliskowych.
Światło powinno być przytłumione, można także stosować liście ketapangu (Terminalia catappa) dla poprawienia warunków i obniżenia pH.

Do akwarium tarliskowego wpuszcza się najlepiej parę lub małą grupę złożoną z kilku samców i samic, dobrze odżywionych i w dobrej kondycji. Samce prezentują tańce godowe i zachęcają samice do składania ikry. Samica rozrzuca pojedyncze jajeczka, które przyczepiają się do roślin lub spadają na dno.
Tarło może trwać kilka godzin i obejmować złożenie od kilkudziesięciu do nawet ponad 100 jaj.

Po tarle bardzo ważne jest odłowienie dorosłych ryb natychmiast po zakończeniu tarła, ponieważ mogą one zjadać ikrę. Akwarium należy utrzymywać w półmroku, aby zwiększyć przeżywalność ikry (światło może być dla niej szkodliwe).

W zależności od temperatury wody, wylęg następuje po około 24–36 godzinach. Larwy początkowo przyczepiają się do roślin lub ścian akwarium, a po kolejnych 3–4 dniach zaczynają swobodnie pływać.

Narybek jest bardzo drobny, dlatego na początku trzeba karmić go pierwotniakami (infusoria) lub specjalnym pokarmem dla narybku (np. mikro-pyłem).
Po kilku dniach można przejść na naupliusy artemii lub drobny plankton.