Gupik pawie oczko – Poecilia reticulata
Istnieje wiele odmian hodowlanych np: płomyk, paletka, łopatka, lira, dolny miecz, górny miecz, dwumiecz, triangiel. Ryba bardzo niewymagająca. Zaleca się miejscami gęstą obsadę roślin, jak również dużo miejsca do pływania. Powierzchnia wody powinna być częściowo przykryta wolno pływającymi roślinami. Dekoracje z kamieni, korzeni.
POCHODZENIE:
Amazonka, Gujan
WIELKOŚĆ:
Samiec nie przekracza 3 cm, samica około 5-6 cm. Samiec jest żywo ubarwiony z niepowtarzalnym układem plam i kolorów na płetwach.
DYMORFIZM:
Samiec mniejszy i żywo, kolorowo ubarwiony. Samica większa, pełniejsza. Płetwa odbytowa samca jest przekształcona w gonopodium. Samice są oliwkowo-szare, z pękatym, beczułkowatym brzuchem. Dojrzałe płciowo samice mają w okolicy płetwy odbytowej tzw. „plamę brzemienną”.
ZACHOWANIE:
Żywa, towarzyska, zgodna ryba. Odpowiednia do wielogatunkowego akwarium. Ryba niewymagająca, dlatego jest szczególnie polecana początkującym akwarystom.
TEMPERATURA:
26-28°C
POKARM:
Żywy i suchy koniecznie z dodatkiem roślinnego.
ROZMNAŻANIE:
Temperatura 20–27 °C; twardość >11 °N, pH 6,5–8. Bardzo łatwa do rozrodu ryba. Gatunek jajożyworodny. Ryby nie składają ikry, a od razu “rodzą” w pełni ukształtowane młode. Woda powinna zawierać dodatek niewielkiej ilości soli akwarystycznej, która zabija pierwotniaki oraz reguluje przemianę materii ryb. Ciąża trwa około 5 tygodni. Ciężarną samicę wyróżnia zaokrąglony brzuch i tzw.plama ciążowa. Młode po wylęgu sa zdolne do pobierania pokarmu. Karmimy pylistą suchą paszą i larwami solowca. Zalecana gęsta obsada roślin ze względu na skłonności kanibalistyczne rodziców. Można również zastosować kotnik dla ciężarnej samicy, co uniemożliwi jej zjadanie wylęgu. Młode szybko rosną. Podchów łatwy. Jeśli chcemy hodować młode w akwarium ogólnym należy zapewnić młodym wystarczającą ilość kryjówek z roślin i korzeni. Inaczej zostaną zjedzone przez rodziców. Do rozrodu hodowcy zalecają około 15 litrów wody na każdą parę ryb.
Wyróżnia się 12 standardowych rodzajów gupików, wydzielonych głównie na podstawie kształtu płetwy ogonowej: A – wachlarz – płetwa ogonowa powinna mieć kształt wąskiego trójkąta, którego wierzchołek tworzy odpowiedni kąt,
B – triangel – płetwa ogonowa powinna mieć kształt szerokiego trójkąta, którego kąt wierzchołkowy ma odpowiednią ilość stopni,
C – welon – płetwa ogonowa długa, jej górna i dolna krawędź mają być łukowato wygięte, a tylna krawędź powinna być wklęsła,
D – proporczyk – płetwa ogonowa powinna mieć kształt wydłużonego prostokąta, zaokrąglonego u nasady,
E – dwumiecz – płetwa ogonowa powinna być owalna, a jej górne i dolne promienie muszą być mieczowato wydłużone (kształt mieczy),
F – górny miecz – płetwa ogonowa owalna, a jej górne promienie muszą być mieczowato wydłużone i biec równolegle do osi ciała,
G – dolny miecz – płetwa ogonowa powinna mieć kształt owalny, jej dolne promienie wydłużone w kształcie miecza,
H – lira – płetwa ogonowa powinna przypominać kształtem lirę,
I – łopatka – płetwa ogonowa w kształcie łopatki saperskiej,
J – płomyk – płetwa ogonowa o kształcie płomienia świecy,
K – rakietka – płetwa ogonowa okrągła o kształcie rakietki ping-pongowej,
L – igiełka – płetwa powinna być okrągła i wydłużona na kształt igły.
SYNONIMY:
Acanthophacelus guppii (Günther, 1866)
Acanthophacelus reticulatus (Peters, 1859)
Girardinus guppii (Günther, 1866
Girardinus reticulatus (Peters, 1859)
Haridichthys reticulatus (Peters, 1859)
Heterandria guppyi (Günther, 1866)
Lebistes reticulatus Peters, 1859)
Lebistes poeciloides (De Filippi, 1861)
Lebistes poecilioides (De Filippi, 1861)
Lebistes reticulatus (Peters, 1859)
Poecilia reticulate Peters, 1859
Poecilia reticulatus (Peters, 1859)
Poecilioides reticulatus (Peters, 1859)