Pethia manipurensis

Pethia manipurensis lubi jasne oświetlenie i czystą, przejrzystą wodę. Koniecznie musi być dobrze filtrowana i regularnie podmieniana. Wymaga zbiornika o pojemności minimum 100 litrów. Dekoracje z kamieni, korzeni, kawałków drewna. Podłoże piaszczyste lub z drobnego żwiru. Zalecana jest częściowy gęsty porost roślin, jak również dużo miejsca do pływania.

POCHODZENIE:
Opisany i najwyraźniej endemiczny dla jeziora Loktak w dystrykcie Bishnupur w stanie Manipur w północno-wschodnich Indiach, dotychczas nie odkryto żadnych dodatkowych populacji. Pethia manipurensis nie występuje w jeziorze obficie i jest uważany za zagrożony wyginięciem z powodu spadku liczebności populacji, chociaż jest hodowany komercyjnie do celów akwarystycznych.

Jezioro Loktak jest największym jeziorem w północno-wschodnich Indiach i jest silnie eksploatowane jako woda pitna, podczas gdy jakość wody spada z powodu eutrofizacji i zamulania spowodowanego dopływem składników odżywczych, ścieków i pozostałości rolniczych.

WIELKOŚĆ:
6 cm 

ZACHOWANIE:
Bardzo żywa i ruchliwa ryba. Łagodna, najlepiej trzymać z innymi spokojnymi gatunkami. Należy Pethia manipurensis trzymać w stadzie przynajmniej 6-10 egzemplarzy. Tylko wtedy ryby najlepiej się czują i prezentują.  Trzymane pojedynczo ryby są płochliwe. Ponieważ nie stawia specjalnych wymagań w zakresie chemii wody, można go łączyć z wieloma najpopularniejszymi rybami.

DYMORFIZM:
Dorosłe samce są zauważalnie mniejsze, szczuplejsze i bardziej kolorowe niż samice, zwłaszcza w okresie tarła, i posiadają ciemne znaczenia na płetwie grzbietowej, których brakuje u samic.

TEMPERATURA:
18-25°C

WODA:
pH 5.5-7.5 ; twardość do 12ºdGH ; woda powinna być regularnie podmieniana minimum 20-25% tygodniowo, najlepiej gdyby była filtrowana przez torf.

POKARM:
Chętnie przyjmowany żywy i suchy. Pethia manipurensis jest bardzo żarłoczna, należy uważać żeby nie przekarmiać ryb, ponieważ chętnie przyjmują każdy pokarm. Konieczny dodatek pokarmu roślinnego. Np. płatków na bazie spiruliny. Dzikie ryby są prawdopodobnie żerującymi na okrzemkach, algach, organicznych szczątkach, drobnych owadach, robakach, skorupiakach zooplanktonie.

ROZMNAŻANIE:
Na akwarium tarliskowe wystarczy zbiornik 50 litrów. Zbiornik powinien być wyposażony w ruszt ikrowy lub dno wyłożone mchem. Akwarium tarliskowe powinno być gęsto obsadzone wysokimi roślinami.  Temperatura wody 27-30ºC , woda miękka poniżej 10ºdGH oraz kwaśna pH 6,0-6,5. Tarło trwa dość długo. Podczas jednego aktu składane jest po 10-30 ziaren ikry. Aby uniknąć zjadania ikry przez dorosłe ryby należy je dokarmiać w akwarium tarliskowym. Podczas tarła składane jest około 300 ziaren ikry. Po tarle dorosłe ryby odławiamy. Powinny wykluć się w ciągu 24-48 godzin, a narybek swobodnie pływa około 24 godziny później.  Karmimy pierwotniakami i larwami solowca, przechodząc stopniowo na większą karmę.

SYNONIMY:
Puntius manipurensis Menon, Rema Devi & Vishwanath, 2000