Protomelas pleurotaenia

Protomelas pleurotaenia wymaga zbiornika o długości najmniej 150 cm długości. Jako podłoże powinien być zastosowany bardzo drobny żwirek lub piasek. Duża część akwarium powinna zawierać stosy skał ułożonych w jaskinie z małymi obszarami otwartej wody między nimi. Najlepsze jest podłoże piaszczyste, a kępy Vallisnerii symulowałyby naturalne środowisko ryb.

POCHODZENIE:
Afryka – jezioro Malawi. Zamieszkuje północny kraniec oraz południowo-zachodnią część jeziora.

WIELKOŚĆ:
Samiec 15 cm, samica 12 cm 

ZACHOWANIE:
Delikatny gatunek, który nie jest odpowiedni dla agresywnej społeczności mbuna, chociaż podczas rozmnażania staje się terytorialny. Odpowiednimi towarzyszami w akwarium są Aulonocara, Copadichromis i inne spokojne gatunki Malawi. Samce są bardzo terytorialne i do utrzymania więcej niż jednego potrzebny byłby bardzo duży zbiornik. Lepiej też trzymać kilka samic i jednego samca.

DYMORFIZM:
Samiec jest większy i znacznie bardziej kolorowy niż samica i ma wydłużone płetwy grzbietowe, odbytowe i miednicowe.

TEMPERATURA:
28ºC

WODA:
pH 7.6-8.0 , woda średnio twarda do twardej: 10-25°H

POKARM:
Protomelas pleurotaenia to gatunek wszystkożerny. Przyjmuje większość oferowanej żywności, ale żywe i mrożone odmiany powinny stanowić większość diety. W naturze żywi się głównie bezkręgowcami, przekopując podłoże w ich poszukiwaniu.

ROZMNAŻANIE:
Protomelas pleurotaenia wymaga dużego zbiornika rozrodowego. Należy zapewnić świeżą wodę, dobrze filtrowaną. Najlepiej wycierać ryby w jednogatunkowym stadzie w haremie z przewagą samic. Zbiornik tarliskowy powinien mieć dużą powierzchnię dna pokrytego grubą warstwą piasku. Ikra składana jest na kamieniach w ilości około 10-30 ziaren. Samica inkubuje ikrę w pysku przez około 21 dni.Nie pobiera wówczas pokarmu. Po wypuszczeniu młode są zdolne do samodzielnego pobierania pokarmu. Rodzice troskliwie opiekują się potomstwem.