Pyszczak hełmiasty – Cyphotilapia frontosa

Ciało Cyphotilapia frontosa jest silnie wygrzbiecone. Charakterystyczny czołowy garb – hełm, utworzony z tkanki tłuszczowej, zazwyczaj dobrze wykształcony u starszych samców. Ubarwienie ciała zależy od rejonu występowania oraz może ulegać zmianie w zależności od nastroju i kondycji ryb. Wymaga zbiornika o długości powyżej 200 cm. Podłoże piaszczyste lub z drobnego żwiru. Dekoracje z kamieni i grot skalnych. Rybom należy zapewnić odpowiednią ilość kryjówek. Zbiornik powinien mieć rozproszone światło. Najlepiej prezentuje się w grupie minimum kilku egzemplarzy. Podłoże powinna stanowić gruba warstwa piasku lub drobnego żwiru.

Samce alfa Cyphotilapia frontosa mają tendencję do wybierania konkretnej jaskini lub innego osłoniętego obszaru, dlatego korzystne jest zapewnienie wystarczającej wielkości struktur, aby pomieścić największe samce.

POCHODZENIE:
Afryka -Występuje endemicznie w północnej części jeziora Tanganika, gdzie występuje między przylądkiem Tembwe na zachodnim wybrzeżu a Bulu Point na wschodnim wybrzeżu.

WIELKOŚĆ:
30-35 cm

ZACHOWANIE:
Spokojna ryba mimo rozmiarów. W naturze Cyphotilapia frontosa tworzy duże skupiska, które czasami zawierają 1000 osobników lub więcej, przy czym starsze, większe osobniki preferują głębsze wody.

DYMORFIZM:
Samce Cyphotilapia frontosa są większe od samic. Na głowie dorosłych samców wykształca się guz tłuszczowy. Samce posiadają bardziej intensywne barwy. C. frontosa jest najczęściej obserwowana w środowiskach litoralnych, bogatych w osady, skalistych na głębokościach 6–120 metrów, typowo wśród głazów z płatami otwartego podłoża między 15–70 metrów. Takie siedliska zawierają stosunkowo niewiele dostępnych schronień, co wydaje się mieć bezpośredni wpływ na strategię reprodukcyjną gatunku

TEMPERATURA:
24-29°C

WODA:
pH 8.0-9.0 ; woda średnio twarda do twardej. Powinna być dobrze filtrowana oraz napowietrzana. Zalecane są co 2 tygodnie częściowe podmiany wody minimum 25% objętości. Jakość wody dla Cyphotilapia frontosa ma ogromne znaczenie, ponieważ te pielęgnice są wyjątkowo podatne na pogorszenie jakości wody i nigdy nie powinny być wprowadzane do akwarium niedojrzałego biologicznie. Cyphotilapia spp. wymagają również twardych, zasadowych warunków iw większości przypadków nie będą się dobrze rozwijać w nieuzdatnionej wodzie wodociągowej.

POKARM:
Wszystkożerny. Bardzo ważne by w diecie ryb przeważały mięsne pokarmy żywe i mrożone. Pokarm jest brany głównie z dna. Koniecznie powinien być dostosowany do wielkości ryby. Gatunek ten jest drapieżnikiem żywiącym się mniejszymi rybami, makrobezkręgowcami i mięczakami, a także niektórymi algami i szczątkami organicznymi. Nie należy podawać mu mięsa ssaków ani ptaków, takich jak serce wołowe lub kurczak, ponieważ niektóre zawarte w nich lipidy nie mogą być odpowiednio metabolizowane przez ryby i mogą powodować nadmierne odkładanie się tłuszczu, a nawet zwyrodnienie narządów.

ROZMNAŻANIE:
Tarło odbywa się w jaskiniach skalnych lub na kamieniach. Jednorazowo do 100 ziaren ikry. Jest ona inkubowana w pysku samicy przez około 1,5 miesiąca. Po tym okresie młode opuszczają pysk samicy i są już w pełni samodzielne.

SYNONIMY:
Paratilapia frontosa Boulenger, 1906
Cyphotilapia frontosus (Boulenger, 1906)
Pelmatochromis frontosus (Boulenger, 1906)