Paracyprichromis brieni

Paracyprichromis brieni wymaga zbiornika o długości najmniej 120 cm. Podłoże z drobnego piasku. Gatunek ten zwykle występuje na wyższych poziomach akwarium i ważna jest przestrzeń do pływania. Większość hobbystów lubi trzymać go w społeczności z innymi gatunkami, więc idealne jest głębokie akwarium wypełnione stosami skał ułożonymi w jaskinie z miejscem do pływania powyżej. Do symulacji naturalnego środowiska ryb należy użyć niektórych wysokich pionowych skał tworzących nawisy lub duże jaskinie. Ponieważ jest to ryba głębinowa, przy słabym oświetleniu będzie wykazywała znacznie lepsze wybarwienie. Woda musi być bardzo dobrze natleniona o stosunkowo wysokim pH, chociaż nie jest konieczne wytwarzanie silnych prądów wody w akwarium.

Chociaż P. brieni jest lepiej trzymany w grupie, ma tendencję do tworzenia znacznie luźniejszych ławic niż podobny gatunek Cyprichromis. Można go dość łatwo pomylić z P. nigripinnis, ale można go odróżnić dzięki mniejszym oczkom i szczuplejszej, bardziej wydłużonej sylwetce. Istnieje kilka odmian kolorów i nie należy ich mieszać w akwariach, ponieważ będą się krzyżować. P. brieni nie jest gatunkiem szczególnie wymagającym pod względem jakości wody i nie wymaga od akwarysty więcej niż inne gatunki z jeziora Tanganika.

POCHODZENIE:
Afryka – jezioro Tanganika. W jeziorze gatunek jest dość rozpowszechniony. Występuje w stosunkowo głębokich wodach, samice na otwartych wodach tuż nad obszarami skalistego podłoża, a samce wolą siedzieć pod skalistymi nawisami lub w jaskiniach.

WIELKOŚĆ:
11 cm

ZACHOWANIE:
Najlepiej jest trzymać go w zbiorniku gatunkowym, ale potencjalnymi towarzyszami w zbiorniku są gatunki Julidochromis, Neolamprologus i Altolamprologus. Powinien być trzymany w ławicy co najmniej 8 ryb.

DYMORFIZM:
Samce są bardziej kolorowe niż samice i mają dłuższe przedłużenia płetwy ogonowej.

TEMPERATURA:
23-28°C

WODA:
pH 7.50-9.0 ; woda średnio twarda do twardej 8-25°H.

POKARM:
Podstawą diety powinny być żywe i mrożone larwy owadów, skorupiaki, itp. Przyjmuje również pokarmy suche w postaci płatków i granulatów.

ROZMNAŻANIE:
Temperatura 26-28°C. Tarło możliwe, ale rzadko osiągane w niewoli. W akwarium zalecane są duże jaskinie i pionowe ściany skalne. Idealne jest pH 8,0-9,0. W zbiorniku na jednego samca powinno przypadać kilka samic. Samce utworzą terytoria w jaskiniach i to na ich skalistych ścianach następuje tarło. Kiedy samica jest gotowa do tarła, wpłynie na terytorium wybranego samca i przyjmie pozycję głową w dół w kierunku podstawy skalnej ściany. Samica uwalnia jaja pojedynczo, biorąc je do pyska, gdy docierają do podłoża, podczas gdy samiec wytwarza ciągły strumień plemników w kierunku samicy, zapładniając w ten sposób jaja. Para kontynuuje w ten sposób, dopóki samica nie będzie miała 5-25 jaj w jamie policzkowej. Samica będzie nosić lęg przez około 3-4 tygodnie przed wypuszczeniem wolno pływającego narybku. W tym okresie nie będzie jadła i można ją łatwo zauważyć po rozdętych ustach. Jeśli samica jest nadmiernie zestresowana, może przedwcześnie wypluć lęg lub go zjeść. Należy zatem zachować ostrożność na przykład przy przenoszeniu samicy. Po wypuszczeniu narybku przez samicę zaprzestaje ona opieki nad potomstwem. Narybek jest dość duży i od dnia wypuszczenia zaakceptuje nowo wyklute krewetki solankowe.

SYNONIMY:
Cyprichromis brieni Poll, 1981
Limnochromis nigripinnis (Boulenger, 1901)