Bystrzyk loretański – Hyphessobrycon loretoensis

Hyphessobrycon loretoensis najlepiej trzymać wraz z innymi bystrzykami, razborami i zwinnikami. Akwarium częściowo obsadzamy roślinami, jednak pozostawiamy też dużo miejsca do pływania. Dekoracje z kamieni  i korzeni. Wymaga akwarium o pojemności 60 litrów.

H. loretoensis jest stosunkowo popularny w akwarystyce, chociaż większość sprzedawanych ryb to ryby dziko żyjące, co oznacza, że ​​ich dostępność może być sporadyczna.

POCHODZENIE:
Pochodzi z górnego dorzecza Amazonki, którego zasięg rozciąga się na zachód od Leticia w południowej Kolumbii, co najmniej aż do dorzecza górnego rio Napo w Peru i Ekwadorze oraz dolnego rio Ucayali w Peru. Siedliska Hyphessobrycon loretoensis charakteryzują się dużą ilością zwisającej roślinności nadbrzeżnej, zanurzonych gałęzi, korzeni drzew i ściółki liści, a woda jest typowo zabarwiona na kolor słabej herbaty z powodu substancji uwalnianych przez rozkładającą się materię organiczną.

WIELKOŚĆ:
2-2,5 cm 

DYMORFIZM:
Dorosłe samce są nieco bardziej intensywnie ubarwione, gdy są w dobrej kondycji, podczas gdy samice są bardziej zaokrąglone.

ZACHOWANIE:
Żywa, towarzyska, stadna rybka.  Chętnie przebywa w silnym prądzie wody. Odpowiednia do wielogatunkowego akwarium ze spokojnymi rybami. W większym stadzie grupuje się bardzo ciasno w momencie zagrożenia, podczas gdy w innych przypadkach rywalizujące ze sobą samce regularnie walczą. Utrzymanie go w liczbie 10 lub więcej pozwoli rybom obu płci pod dominacją na chwilę wytchnienia od osobników alfa, które czasami mogą być dość agresywne. Samce alfa wyróżniają się jaśniejszym, intensywniejszym ubarwieniem.

TEMPERATURA:
22-28ºC

WODA:
pH 5.0-7.0 ; twardość 6-15ºdGH. Woda świeża i często podmieniana.

POKARM:
Gatunek wszystkożerny żeruje na małych bezkręgowcach, skorupiakach, glonach nitkowatych, opadłych owocach itp. W akwariach przyjmuje żywe i mrożone larwy owadów oraz pokarmy sztuczne.

ROZMNAŻANIE:
Temperatura 25-26ºC. Dojrzałe samice można bez problemów rozpoznać po pękatych – nabrzmiałych od ikry brzuszkach. Podobnie jak większość karpiowatych, gatunek ten jest ikrą rozrzucającą jaja, która nie wykazuje opieki rodzicielskiej. Oznacza to, że gdy ryby są w dobrej kondycji, będą się często rozmnażać, a w gęsto obsadzonym, dojrzałym akwarium może pojawić się niewielka liczba narybku bez interwencji człowieka. Jako akwarium tarliskowe najlepiej jest przygotować oddzielny, niewielki zbiornik. Wpuszczamy do niego jedną samicę oraz 2-3 samce. Ikra składana wśród drobno pierzastych roślin lub mchu rozłożonym na podłożu. Wylęg po około 3 dniach natomiast pływa swobodnie po 7 dniach. Karmimy pylistą suchą paszą oraz żywymi lub mrożonymi larwami solowca. Należy jednak zwrócić uwagę na to by jednorazowa porcja pokarmu została zjedzona w ciągu 2-5 minut, gdyż narybek jest wrażliwy na zanieczyszczenia wody. Podchów łatwy.