Paracyprichromis nigripinnis

Paracyprichromis nigripinnis wymaga zbiornika o długości najmniej 120 cm. Podłoże z drobnego piasku. Gatunek ten zwykle występuje na wyższych poziomach akwarium i ważna jest przestrzeń do pływania. Większość hobbystów lubi trzymać go w społeczności z innymi gatunkami, więc idealne jest głębokie akwarium wypełnione stosami skał ułożonymi w jaskinie z miejscem do pływania powyżej. Do symulacji naturalnego środowiska ryb należy użyć niektórych wysokich pionowych skał tworzących nawisy lub duże jaskinie. Ponieważ jest to ryba głębinowa, przy słabym oświetleniu będzie wykazywała znacznie lepsze wybarwienie. Woda w akwarium dla Paracyprichromis nigripinnis musi być bardzo dobrze natleniona o stosunkowo wysokim pH, chociaż nie jest konieczne wytwarzanie silnych prądów wody w akwarium.

POCHODZENIE:
Afryka – Endemiczny dla jeziora Tanganika.. Występuje w stosunkowo głębokich wodach, samice na otwartych wodach tuż nad obszarami skalistego podłoża, a samce wolą siedzieć pod skalistymi nawisami lub w jaskiniach

WIELKOŚĆ:
11 cm

ZACHOWANIE:
Najlepiej jest trzymać Paracyprichromis nigripinnis w zbiorniku gatunkowym, ale potencjalnymi towarzyszami w zbiorniku są gatunki Julidochromis, Neolamprologus i Altolamprologus. Powinien być trzymany w ławicy co najmniej 8 ryb, ale im więcej znajdzie się w akwarium, tym lepiej.

DYMORFIZM:
Samce są bardziej kolorowe niż samice i mają dłuższe przedłużenia płetwy ogonowej.

TEMPERATURA:
23-28°C

WODA:
pH 7.50-9.0 ; woda średnio twarda do twardej 8-25°H.

POKARM:
Podstawą diety Paracyprichromis nigripinnis powinny być żywe i mrożone larwy owadów, skorupiaki, itp. Przyjmuje również pokarmy suche w postaci płatków i granulatów.

ROZMNAŻANIE:
Tarło możliwe, ale rzadko osiągane w niewoli. W akwarium zalecane są duże jaskinie i pionowe ściany skalne. Idealne jest pH 8,0-9,0 ; temperatura 26-28°C.. W zbiorniku na jednego samca powinno przypadać kilka samic. Samce Paracyprichromis nigripinnis utworzą terytoria w jaskiniach i to na ich skalistych ścianach następuje tarło. Kiedy samica jest gotowa do tarła, wpłynie na terytorium wybranego samca i przyjmie pozycję głową w dół w kierunku podstawy skalnej ściany. Samica uwalnia jaja pojedynczo, biorąc je do pyska, gdy docierają do podłoża, podczas gdy samiec wytwarza ciągły strumień plemników w kierunku samicy, zapładniając w ten sposób jaja. Para kontynuuje w ten sposób, dopóki samica nie będzie miała 5-25 jaj w jamie policzkowej. Samica będzie nosić lęg przez około 3-4 tygodnie przed wypuszczeniem wolno pływającego narybku. W tym okresie nie będzie jadła i można ją łatwo zauważyć po rozdętych ustach. Jeśli samica jest nadmiernie zestresowana, może przedwcześnie wypluć lęg lub go zjeść. Należy zatem zachować ostrożność na przykład przy przenoszeniu samicy. Po wypuszczeniu narybku przez samicę zaprzestaje ona opieki nad potomstwem. Narybek jest dość duży i od dnia wypuszczenia zaakceptuje nowo wyklute larwy solowca.

SYNONIMY:
Paratilapia nigripinnis Boulenger, 1901
Cyprichromis nigripinnis (Boulenger, 1901)
Limnochromis nigripinnis (Boulenger, 1901)