Pielęgnica panamska – Panamius panamensis

Wymaga zbiornika o długości najmniej 80 cm.  Dekoracje z kamieni, korzeni, skał i łupin orzecha kokosowego, które będą stanowić naturalne kryjówki dla ryb. Podłoże z piasku lub drobnego żwirku. miejscami gęsta obsada roślin, jak również dużo miejsca do pływania. Ryby są wrażliwe na zły stan wody. Wymagają dobrej filtracji i częstych podmian wody.

POCHODZENIE:
Ameryka Środkowa; gatunek endemiczny Panamy.

WIELKOŚĆ:
Samiec 13 cm, samica 10 cm.

ZACHOWANIE:
Łagodna, ale terytorialna ryba w stosunku do przedstawicieli innych gatunków jak i własnego. W czasie tarła staje się bardzo agresywna. Samce zacięcie walczą ze sobą, dlatego najlepiej ryby trzymać w dobranych parach lub zapewnić im odpowiednio większy zbiornik.

DYMORFIZM:
Samce większe od samic i żywiej ubawione. Samica wyraźnie pełniejsza od samca.

TEMPERATURA:
25°C

WODA:
pH 7,0-7,5; woda średnio twarda do twardej; twardość ogólna 8–25°n.

POKARM:
Wszystkożerna. Chętnie przyjmuje każdy rodzaj pokarmu. W diecie ryb istotną rolę odgrywają glony, które są jednym z elementów diety w naturalnym środowisku ryb i są zeskrobywane przez ten gatunek ze skał i kamieni.

ROZMNAŻANIE:
Temperatura 27-28°C. Samce podczas tarła intensywnie się wybarwiają. Ikra w ilości około 50 ziaren składana w grotach skalnych. Wylęg następuje po około 6-7 dniach. Pływa po tygodniu. należy karmić larwami solowca i pylistą, suchą paszą. Narybkiem opiekują się oboje rodziców. Samica poświęca swoją uwagę głównie ikrze oraz młodym, natomiast samic zaciekle broni objętego terytorium przed intruzami. Ryby mają niezwykle silny instynkt opiekuńczy.

SYNONIMY:
Cryptoheros panamensis (Meek & Hildebrand, 1913)
Neetroplus panamensis Meek & Hildebrand, 1913
Archocentrus panamensis (Meek & Hildebrand, 1913)
Cichlasoma panamense (Meek & Hildebrand, 1913)
Theraps panamense (Meek & Hildebrand, 1913)