Akara błękitna – Andinoacara pulcher

Andinoacara pulcher wymaga zbiornika o długości 120 cm. Podłoże najlepiej piaszczyste o grubej warstwie. Pływające rośliny zapewniające cień w części zbiornika, ale rośliny ukorzenione w podłożu są mniej polecane, ponieważ ta ryba jest zapalonym kopaczem. Gatunki roślin, które można przyczepić do dekoracji, takie jak Anubias czy paproć jawajska, mają znacznie większe szanse na przetrwanie w akwarium z akarami. Andinoacara pulcher może być dość wrażliwa na pogarszającą się jakość wody, dlatego należy stosować skuteczny filtr biologiczny.

POCHODZENIE:
Ameryka Południowa. Pochodzi z Trynidadu i Tobago oraz części Wenezueli i został wprowadzony sztucznie w wielu innych krajach. Gatunek zdolny do przystosowania się, który zajmuje różnorodne siedliska w przyrodzie, od mętnych wód stojących po płynące strumienie i rzeki z czystą wodą.

WIELKOŚĆ:
13-15 cm

ZACHOWANIE:
Spokojna, łagodna ryba, zarówno do przedstawicieli swojego jak i innych gatunków. Andinoacara pulcher zarówno dobrze czuje się trzymana w parach jak i większych stadach. Dobrymi towarzyszami dla Andinoacara pulcher są średniej wielkości kąsaczokształtne, sumy, takie jak Corydoras spp., Loricarie oraz, w wystarczająco dużym zbiorniku, inne stosunkowo spokojne pielęgnice.

DYMORFIZM:
Dojrzałe samce mają lekko spiczaste płetwy grzbietowe i odbytowe, a samice mają ogólnie bardziej zaokrąglony wygląd niż samce.

TEMPERATURA:
22-28°C

WODA:
pH 6.5-80. ; twardrość do 12° dH

POKARM:
Pochodzenia zwierzęcego – żywy, mrożony i suchy jest chętnie przyjmowany.

ROZMNAŻANIE:
Jedna z najłatwiejszych w hobby pielęgnic rozmnażających się na podłożu. Najlepszym sposobem na uzyskanie pary jest zakup 6 młodych rybek i umożliwienie im naturalnego wzrostu i łączenia w pary. Po utworzeniu pary dobrze jest usunąć inne ryby, chyba że zbiornik jest bardzo duży. W akwarium powinno być wiele płaskich kamieni i roślin szerokolistnych, takich jak Echinodorus sp., króre zapewnią potencjalne miejsca do tarła.

Para Andinoacara pulcher wybierze, a następnie dokładnie wyczyści miejsce tarła na swoim terytorium. Może to być płaska skała, szeroki liść rośliny lub dołek wykopany z podłoża. Tarło zachodzi w podobny sposób jak wiele innych pielęgnic, gdzie samica składa rząd jaj, pozwalając samcowi zająć jej miejsce i zapłodnić je. W ten sposób można zapłodnić do 200 jaj. Jaja wykluwają się po około 48-72 godzinach i w tym czasie samiec będzie bronił miejsca tarła, podczas gdy samica zajmie się jajami. Może tu wystąpić też zamiana ról rodziców. Narybek zaczyna swobodnie pływać po następnych 72 godzinach i na tym etapie można je karmić nicieniemi mikro i / lub larwami solowca. Opieka nad lęgiem przez rodziców trwa zwykle około 2 tygodni, po czym para może ponownie podejść do tarła.

SYNONIMY:
Aequidens pulcher (Gill, 1858)
Aequidens pulchrus (Gill, 1858)
Acara vittata (non Heckel, 1840)
Aequidens latifrons (non Steindachner, 1878)
Cychlasoma pulchrum Gill, 1858