Betta cracens

Dość spory rozmiar tych ryb, sugeruje przeznaczenie dla nich odpowiednio dużego akwarium. Dla samca i samicy należy przygotować zbiornik o minimalnej pojemności 54l. Próbę odwzorowania naturalnych warunków tego gatunku można przeprowadzić na dwa sposoby. Pierwszym jest stworzenie im biotopu czarnych wód, w którym żyją w prowincji Jambi.  W tym celu stosujemy piaszczyste podłoże z domieszką torfu kwaśnego i zapewniamy wodę, bogatą w związki humusowe. Dno powinno być usłane liśćmi dębu lub katepangu, a cały zbiornik warto udekorować korzeniami w celu stworzenia niezbędnych kryjówek. Drugi sposób to wody przejrzyste (wody Bangka). Tu również najlepiej zastosować piaszczyste podłoże, jednakże związki humusowe nie muszą być dodawane. Nie należy też w tym przypadku filtrować wody przez torf.  Należy jednak zadbać o liczne kryjówki dla ryb.  Funkcję tę spełnią wspominane już korzenie, a także łupiny orzecha kokosowego. W jednym i drugim przypadku niezbędne jest zastosowanie roślinności pływającej (Pistia, Salvinia). Rośliny te przysłonią sztuczne światło i stworzą dodatkowe poczucie bezpieczeństwa.

POCHODZENIE:
Ryby te występują na Sumatrze. Można je spotkać w indonezyjskiej prowincji Jambi, jak również w Pulau Bangka. Wyspa Bangka leży obok południowo – wschodniego wybrzeża Sumatry i tam, gatunek ten określono jako Betta Bangka.

WIELKOŚĆ:
Do 6 cm

DYMORFIZM:
Różnice między samcem, a samicą nie są aż tak znaczne. Przede wszystkim samce są większe, jako gębacze, mają szerszy kształt głowy, a także nieco inne ubarwienie. Ich rdzawy kolor odbiega od szarawej barwy samicy, której łuski nie połyskują tak intensywnie, jak w przypadku samców.

ZACHOWANIE:
Gatunek ten należy do spokojnych. Gębacze, nie mają aż tak wojowniczej natury jak te Betta, które budują pieniste gniazda.  Rybom tym należy zapewnić osobny zbiornik, nie zaleca się trzymania ich w akwarium towarzyskim. Większe gatunki z powodzeniem mogą je zastraszyć i narazić na niepotrzebny stres.

TEMPERATURA:
 22-27°C

WODA:
Dopuszcza się zastosowanie w wodzie o pH: 5.5-6.5 Zawsze powinna być bardzo miękka (do 5°dGH) i regularnie podmieniana.

POKARM:
Dieta ryb powinna być zróżnicowana i przede wszystkim wzbogacona o pokarmy żywe np. larwy komarów i innych owadów, muszki owocówki. Gatunek ten chętnie przyjmuje artemię. W małych ilościach można podawać również dafnię. Próby przyzwyczajania do pokarmów suchych mogą okazać się bezskuteczne.

ROZMNAŻANIE:
Trzeba przygotować akwarium tarliskowe i podnieść temperaturę o 2 – 3 stopnie. Ryby te należą do gębaczy (inkubują ikrę w pysku) zatem nie budują pienistego gniazda. Istotną rolę w okresie tarła  odgrywa samica, ponieważ to ona jest bardziej aktywna. Samiec, silnymi uściskami, wyciska ikrę z samicy. Proces ten jest zazwyczaj dość długotrwały, jednakże staje się częstym źródłem niezwykłych obserwacji. Po wyciśnięciu ikry samiec inkubuje ją w pysku. Okres inkubacji trwa około 18 dni. Narybek, który po tym okresie zostaje uwalniany z pyska samca, jest w pełni uformowany i gotowy do przyjmowania pokarmu. Można podawać mu solowiec (najlepiej z własnej hodowli).