Betta enisae
Akwarium o długości minimum 30cm wystarczy dla pary ryb. Większą ilość ryb należy trzymać w zbiorniku minimum 80 litrowym. Zbiornik gęsto obsadzamy roślinami. Na powierzchni wody rośliny pływające. Rybie musimy zapewnić dużo kryjówek z kamieni i korzeni. Podłoże powinno być piaszczyste lub z drobnego żwiru i przykryte warstwą liści. Jeśli zaś decydujemy się na większą grupę należy zapewnić akwarium o pojemności nawet 100l. Aby odwzorować naturalne warunki tych ryb, trzeba zastosować piaszczyste podłoże, które można wzbogacić kwaśnym torfem. Przez ten torf warto również wodę filtrować. Chcąc odzwierciedlić biotop czarnych wód, należy użyć liści dębu, lub katepangu. Dno powinno być nimi usłane. Wytworzą one niezbędne związki humusowe, występujące w naturalnych warunkach tego gatunku. Dla wzbogacenia jakości wody, można zastosować wywar z szyszek olchy, lub dodać je luzem (1 szyszka na 15l). Akwarium powinno zawierać mnóstwo kryjówek (np. z korzeni), które są niezbędne zwłaszcza w okresie tarła. Nie wolno również zapomnieć o roślinności pływającej – przysłoni sztuczne światło i stworzy dodatkowe poczucie bezpieczeństwa (Pistia rozetkowa, Salvinia).
POCHODZENIE:
Wartko płynące strumienie na Borneo w prowincji Kalimantan Barat, a także w dorzeczu rzeki Santik.
WIELKOŚĆ:
6 cm
DYMORFIZM:
Różnice między samcem, a samicą są znaczne. Przede wszystkim samiec jest większy, ma inny kształt głowy i odmienne ubarwienie. Posiada przepięknie opalizujące łuski w błękitnym odcieniu, których najwięcej jest na dolnej płetwie oraz ogonie. Całe jego ubarwienie utrzymane jest w złotawej tonacji. Samica jest bledsza – szaro – brązowa. Jej płetwy są krótsze i zakończone owalnie, a nie szpiczasto, jak w przypadku samca. Różnice kolorystyczne uwidaczniają się jeszcze bardziej w okresie tarła.
ZACHOWANIE:
Zdarza się, że ryby te bywają agresywne w obrębie swojego gatunku (zwłaszcza w okresie tarła) dlatego najlepiej jest trzymać je w parach. Nie zaleca się hodowania ich w akwarium towarzyskim, ponieważ inne, większe gatunki z powodzeniem mogą je zastraszyć.
TEMPERATURA:
22-25°C
WODA:
pH 6,0; woda miękka do twardej 5°dGH do 10°dGH. Wskazana jest podmiana wody raz w tygodniu o objętości około 15%. Woda powinna być dobrze filtrowana, ponieważ ryby są wrażliwe na jej zły stan. Warto zapewnić wodę bogatą w związki humusowe, gdyż w takiej żyje w naturze.
POKARM:
Pożywny żywy w postaci larw owadów, muszek owocówek. Ryby można przyzwyczaić też do pobierania pokarmów suchych liofilizowanych. Próby przyzwyczajania do typowych pokarmów suchych, często okazują się bezskuteczne.
ROZMNAŻANIE:
Temp. 30°C. Niski poziom wody. Do tarła dochodzi w łupinach orzecha kokosowego i grotach. Dobraną parę należy umieścić w akwarium tarliskowym i podnieść temperaturę o 3, 3 stopnie. Gatunek ten należy do gębaczy co oznacza, że inkubuje ikrę w pysku. Rolę tę sprawuje samiec, przy czym warto dodać, że w okresie tarła, to samica jest bardziej aktywna. Zachęca ona samca do wyciśnięcia ikry. Dzieje się to za pomocą silnych uścisków (samiec owija się wokół ciała samicy). Proces ten może być długotrwały, jednakże często staje się źródłem niezwykłych obserwacji. Ikra inkubowana jest w pysku samca przez około 12 dni. Po upływie tego czasu, w pełni uformowany narybek zostaje uwolniony. Młode są już gotowe do przyjmowania pokarmu. W pierwszym okresie życia należy mu podawać larwy solowca (najlepiej z własnej hodowli).
