Pseudotropheus sp. acei – Pyszczak złotopłetwy

Zbiornik o długości najmniej 100 cm. Podłoże piaszczyste lub żwirowe. Dekoracje z kamieni i grot skalnych. Zaleca się trzymanie w stadzie gdzie na 1 samca przypadają 2-3 samice. Bardzo efektownie prezentujący się pyszczak. Ciało po bokach połyskujące błękitno-metalicznym kolorem. Płetwy: ogonowa, grzbietowa i piersiowe koloru złotawego. Ryby te posiadają kilka odmian barwnych.

POCHODZENIE:
Afryka – jezioro Malawi: litoral skalisty

WIELKOŚĆ:
14 cm

ZACHOWANIE:
Jeden z najspokojniejszych i najmniej terytorialnych gatunków zamieszkujących jezioro Malawi. Nie jest terytorialna w stosunku do przedstawicieli innych jak i tego samego gatunku.

DYMORFIZM:
Samice nieznacznie mniejsze od samców. Samce masywniejsze w budowie. Samce mają też masywniejszą budowę ciała oraz mocną białą linią znajdującą się w górnej części płetwy grzbietowej, która zarówno jak i odbytowa jest ostrzej zakończona niż u samic.

TEMPERATURA:
24-26°C

WODA:
pH 7,5-8,2 ; woda średnio twarda do twardej. Lubi czystą wodę, Dlatego niezbędne są częste podmiany wody (nawet 40%).

POKARM:
Pokarm głównie roślinny, uzupełniany o pokarmy mięsne – skorupiaki – oczlik, dafnia, artemia. Główny pokarm powinny stanowić glony.

ROZMNAŻANIE:
Tarło w dołku wykopanym w podłożu, które przygotowuje samiec. Ikra inkubowana w pysku samicy. Gatunek bardzo płodny, z jednego miotu może pochodzić nawet kilkadziesiąt młodych. Ikra jest inkubowana w pysku przez samicę przez 3-4 tygodni. Po tym czasie wypuszcza młode, które są zdolne do samodzielnego pobierania pokarmu. Rodzice troskliwie opiekują się potomstwem.

SYNONIMY:
Haplochromis acei,
Gephyrochromis acei
Gephyrochromis moori