Dicrossus maculatus

Akwarium dla Dicrossus maculatus powinno mieć pojemność co najmniej 50 litrów. Należy zapewnić rybom odpowiednią ilość kryjówek z korzeni, kamieni i łupin orzecha kokosowego. Częściowo gęsta obsada roślin, jak również dużo miejsca do pływania. Podłoże najlepiej ciemnie, przykryte warstwą liści dębu lub buku.

POCHODZENIE:
Ameryka Południowa – Pochodzi z Rio Tapajós, Rio Maués i okolic dorzecza brazylijskiej Amazonki.

WIELKOŚĆ:
Samce Dicrossus maculatus 5,3 cm. samice 6 cm

DYMORFIZM:
Samice mają mniej wyraziste ubarwienie, samce mają wyraźny niebieski połysk po bokach głowy i blaszkach skrzelowych.

ZACHOWANIE:
Bardzo spokojny i niekonfliktowy gatunek. Można go bez problemu łączyć z innymi, małymi i nieagresywnymi gatunkami.

TEMPERATURA:
25-26°C

WODA:
pH 5,0-5,5 ; twardość do 5°dGH. Woda powinna być świeża, silnie filtrowana i napowietrzana. Ryby są bardzo wrażliwe na złą jej jakość. Zalecana jest filtracja przez torf lub dodawanie garbników. Wymagane są częste i obfite podmiany wody. W zbyt twardej wodzie ryba traci kolory.

POKARM:
Głównym pokarmem Dicrossus maculatus powinny stanowić larwy komarów i drobne skorupiaki. Jednak rybka również chętnie przyjmuje suche płatki i granulaty. Należy zadbać o zróżnicowaną dietę. Wykarmienie tego gatunku nie stwarza większych problemów.

ROZMNAŻANIE:
Do wyklucia się jaj wymagają wyjątkowo kwaśnej wody. Woda wysokiej jakości jest również absolutnie niezbędna, szczególnie przy tak niskim pH. Zwykle nie rozmnażany w warunkach akwariowych.

Matka lęgu używa płetw brzusznych (które w okresie rozrodu zmieniają kolor na jaskrawożółty), aby wydawać polecenia swojemu potomstwu. Zasadniczo przedłużenie płetw brzusznych będzie wskazywać, że narybek powinien zbliżyć się do niej, a zamknięcie płetw brzusznych wskazuje, że narybek musi się zatrzymać. Nie jest niczym niezwykłym widok samicy Maculatus, która zagania swój narybek wokół akwarium – często są oni zapędzani w bezpieczne miejsce, zanim zdecydują się na nocny odpoczynek.

SYNONIMY:
Crenicara maculata (Steindachner, 1875)
Crenicara praetoriusi Weise, 1935
Crenicara praetoriusi Ahl, 1936