Apistogramma steindachneri – Pielęgniczka pięknopłetwa
Akwarium powinno mieć pojemność co najmniej 50 litrów. Należy zapewnić Apistogramma steindachneri odpowiednią ilość kryjówek z korzeni, kamieni i łupin orzecha kokosowego. Częściowo gęsta obsada roślin, jak również dużo miejsca do pływania. Podłoże najlepiej ciemnie, przykryte warstwą liści dębu lub buku.
POCHODZENIE:
Ameryka Południowa – dorzecze Amazonki, zamieszkuje systemy rzeczne Essequibo, Demerara, Mahaica. Występuje również w rzekach Marowijne do Corantjin.
WIELKOŚĆ:
7 cm w warunkach akwariowych.
DYMORFIZM:
Samiec większy i żywiej ubarwiony. Samiec posiada wyraźnie wydłużone promienie płetw.
ZACHOWANIE:
Dość agresywna i terytorialna ryba wobec przedstawicieli własnego gatunku. Samce w akwarium zwalczają się nawzajem. Najlepiej trzymać jednego samca z kilkoma samicami. W większym zbiorniku można trzymać kilka samców, które obiorą swoje terytoria i będą ich bronić. Należy w takim wypadku zapewnić dużą ilość kryjówek dla ryb. W stosunku do przedstawicieli innych gatunków ryba jest nieagresywna.
TEMPERATURA:
23-25°C
WODA:
pH 6,2-6,8 ; twardość do 5°dGH. Woda powinna być świeża, silnie filtrowana i napowietrzana. Ryby są bardzo wrażliwe na złą jej jakość. Zalecana jest filtracja przez torf lub dodawanie garbników. Wymagane są częste i obfite podmiany wody. W zbyt twardej wodzie ryba traci kolory.
POKARM:
Główny pokarm powinny stanowić larwy komarów i drobne skorupiaki. Jednak rybka również chętnie przyjmuje suche płatki i granulaty. Należy zadbać o zróżnicowaną dietę. Wykarmienie tego gatunku nie stwarza większych problemów.
ROZMNAŻANIE:
Temperatura 25-27°C. Ikra w ilości 60-120 ziaren ikry składana jest na kamieniach lub korzeniach. Najchętniej samice składają jednak ikrę w grotach. Samica troskliwie opiekują się ikrą i narybkiem. Samiec w tym czasie żarliwi broni terytorium. Podchów łatwy. Młode najlepiej karmić larwami solowca i pylistą suchą paszą.
SYNONIMY:
Apistogramma ornatipinnis Ahl, 1936
Apistogramma wickleri Meinken, 1960
Heterogramma steindachneri Regan, 1908