Vieja zonata

Dla jednej pary Vieja zonata wymagane jest akwarium o długości przynajmniej 150 cm. Dla większej ilości par należy zapewnić większy zbiornik. Najlepiej trzymać je z innymi pielęgnicami o podobnych rozmiarach. Podłoże żwirowate lub piaszczyste. Dekoracje z korzeni, kamienie i grot skalnych. Elementów dekoracyjnych musi być w akwarium dużo, ponieważ ryby wymagają kryjówek. Jest go gatunek szybko pływający, dlatego dekoracje nie powinny przeszkadzać w swobodnym pływaniu. Dlatego kamienie, groty itp. najlepiej umieścić po bokach oraz z tyłu zbiornika, pozostawiając przednią cześć akwarium wolną do swobodnego pływania.   Rośliny o mocnych liściach, które będą odporne na podgryzanie (anubiasy, microsoria).

POCHODZENIE:
Ameryka Środkowa. Gatunek jest endemiczny dla dorzecza rzeki Tehuantepec we wschodnim Meksyku.

WIELKOŚĆ:
25 cm

DYMORFIZM:
Samce są większe i bardziej kolorowe. Samiec Vieja zonata posiada bardziej wydłużone płetwy grzbietową i odbytową.

ZACHOWANIE:
Dość agresywna ryba w stosunku do przedstawicieli własnego gatunku. Mniej agresywna w stosunku do innych gatunków. W okresie tarła jej agresja potrafi wzrosnąć zarówno u samic, jak i samców. Są to ryby szybko pływające oraz bardzo ruchliwe, dlatego muszą posiadać obszerny zbiornik.

TEMPERATURA:
26-30°C 

WODA:
pH: 7.0-7.5 ; średnio twarda do twardej; twardość 10 -20°n. Woda powinna być wydajnie filtrowana oraz silnie napowietrzana.

POKARM:
Wszystkożerna. W naturze Vieja zonata odżywia się bezkręgowcami, owadami, roślinami. W warunkach akwariowych pokarm żywy i suchy pokarm jest chętnie przyjmowany. Najlepiej karmić żywymi i mrożonymi larwami owadów (ochotka, tubifex, szklarka itp.). Konieczny jest w diecie dodatek pokarmu roślinnego, gdyż inaczej ryby będą podgryzać rośliny. Ryby często przekopują podłoże, a nawet odwracają kamienie w poszukiwaniu pokarmu.

ROZMNAŻANIE:
Do tarła należy przeznaczyć dobrze wykarmioną parę ryb Vieja zonata. Akwarium powinno obfitować w groty skalne, ponieważ właśnie tam dochodzi do tarła.  Przed tarłem zarówno samiec, jak i samica stają się bardzo agresywni. Ikra składana jest w grotach skalnych. Wylęg po około 2-3 dniach. Jest dość duży i chętnie przyjmuje drobny pokarm.  Po wykluciu narybek przenoszony jest do wcześniej przygotowanych dołków. Rodzice bardzo troskliwie opiekują się potomstwem odganiając potencjalnych wrogów.