Betta akarensis

Dla jednej pary ryb przygotowujemy zbiornik o pojemności minimum 30l. W większych zbiornikach ryby lepiej się rozwijają i prezentują ciekawsze zachowania. Akwarium powinno zwierać naturalne, najlepiej piaszczyste podłoże. Na spodzie można użyć kwaśnego torfu.  Aby odwzorować ich naturalne, dodajemy do wody szyszki olchy, które zabarwiają wodę na herbaciany kolor oraz ją zmiękczają (1 szyszka na 15l), liście dębu lub katepangu. Dekorujemy akwarium korzeniami tworzącymi kryjówki. Na tafli wody powinny znaleźć się rośliny pływające takie jak pistia, które przysłaniają zbyt silne światło.

POCHODZENIE:
Gatunek pochodzi z Borneo (Azja Południowo – Wschodnia), a jego nazwa została zaczerpnięta od systemu rzecznego Akar.

WIELKOŚĆ:
7 cm

DYMORFIZM:
Samce znacznie równią się od samic. Przede wszystkim są od nich większe i  efektywniej wybarwione. Ich łuski połyskują, a głowa ma inny kształt – przystosowany do inkubowania ikry.

ZACHOWANIE:
Betta akarensis są rybami spokojnymi, ale  nie  powinno się ich hodować w akwarium towarzyskim, ponieważ są zbyt płochliwe i mogą mieć problem z wyznaczeniem swojego terytorium. Najlepiej czują się w zbiorniku jednogatunkowym. Samice mogą  wykazywać agresywność w okresie tarła.

TEMPERATURA:
24 – 27°C

WODA:
Bardzo miękka, lekko kwaśna, najlepiej filtrowana przez torf.  pH: 5,5 – 7,5. Często podmieniana w małych ilościach, gdyż ryby są wrażliwe na jej zły stan. 0 – 8 ºdGH.

POKARM:
Dla tego gatunku ryb zalecane są pokarmy żywe, np. larwy komarów, wodzień. Można jednak podawać również pokarmy mrożone, takie jak artemia. Należy pamiętać, iż pokarmy suche, do których czasami przyzwyczają się ryby, nie powinny być jedynym elementem ich diety.

ROZMNAŻANIE:
Dla dobranej pary należy przygotować akwarium tarliskowe.  Podczas tarła bardziej aktywne są samice – to one do niego doprowadzają. Samiec silnymi uściskami wyciska ikrę z samicy – jest to proces dość długi, jednak niezwykle spektakularny, po czym inkubuje ją w pysku. Okres inkubacji trwa od dziesięciu do dwudziestu jeden dni.  Po tym okresie następuje powolne uwalnianie w pełni dojrzałego narybku. .
W dniu, w którym narybek zacznie już swobodnie pływać, można zacząć podawać mu pokarmy. Należy się do tego wcześniej przygotować, rozpoczynając hodowlę pierwotniaków czy solowca.