Brzanka wielkołuska – Oliotius oligolepis

Brzanka wielkołuska lubi jasne oświetlenie i czystą, przejrzystą wodę. Koniecznie musi być dobrze filtrowana i regularnie podmieniana. Wymaga zbiornika o pojemności minimum 100 litrów. Dekoracje z kamieni, korzeni, kawałków drewna. Podłoże piaszczyste lub z drobnego żwiru.

POCHODZENIE:
Sumatra.

WIELKOŚĆ:
15 cm w naturze. W warunkach akwariowych rzadko przekracza 5 cm.

ZACHOWANIE:
Bardzo żywa i ruchliwa ryba. Łagodna, najlepiej trzymać z innymi spokojnymi gatunkami. Należy trzymać w stadzie. Tylko wtedy ryby najlepiej się czują i prezentują.  Trzymane pojedynczo egzemplarze są płochliwe.

DYMORFIZM:
Samiec większy i masywniejszy od samicy oraz intensywniej wybarwiony. U dorosłych samców występują czerwonawe płetwy.

TEMPERATURA:
20-25°C

WODA:
pH 6,5-7,0 ; twardość do 12ºdGH ; woda powinna być regularnie podmieniana minimum 20-25% tygodniowo.

POKARM:
Chętnie przyjmowany żywy i suchy. Bardzo żarłoczna, należy uważać żeby nie przekarmiać ryb, ponieważ chętnie przyjmują każdy pokarm. Konieczny dodatek pokarmu roślinnego. Np. płatków na bazie spiruliny.

ROZMNAŻANIE:
Temperatura 24-26°C. Woda miękka do średnio twardej do 12ºdGH, pH ok. 7,0. Jako akwarium tarliskowe wystarczy zbiornik 30-40 litrów. Może być pozbawione podłoża. Jako substrat można zastosować dużą ilość mchu, wywłócznik lub ruszt ikrowy. Ikra składana jest wśród roślin w ilości około 300 ziaren. Po odbytym tarle rodziców odławiamy. Wylęg następuje po około 36-48 godzinach. Po kolejnych 2 dniach zaczyna żerować. Karmimy pantofelkami i larwami solowca.