Cleithracara maronii – Akara z Maronii
Akara z Maronii wymaga zbiornika o długości 80 cm. Podłoże piaszczyste lub żwirowe. Zalecana gęsta obsada roślin i duża ilość kryjówek z korzeni, łupin orzecha kokosowego i kamieni. Ryba dość łatwa w hodowli. Zalecana dla początkujących akwarystów.
Gatunek ten można odróżnić od krewnych po charakterystycznym oznakowaniu w kształcie „dziurki od klucza” po obu stronach ciała. Jest to jedna z nielicznych ryb, w przypadku których obecna nazwa rodzajowa pochodzi od potocznej nazwy spopularyzowanej w akwarystyce z „Cleithracara”, będącym połączeniem greckiego kleithronu, oznaczającego zamek, i acará, słowa Guaraní oznaczającego pielęgnice.
POCHODZENIE:
Ameryka Południowa. Akara z Maronii zamieszkuje niskie wysokości, wolno płynące lub stojące czarne strumienie i dopływy. Woda jest zwykle zabarwiona na brązowo kwasami humusowymi uwalnianymi przez rozkładający się materiał organiczny, zawartość rozpuszczonych minerałów jest na ogół nieistotna, a pH tak niskie, jak 4,0-5,0. Podłoża są zwykle zaśmiecone opadłymi liśćmi, gałęziami i zanurzonymi korzeniami drzew, chociaż w niektórych miejscach można znaleźć rośliny wodne z rodzajów, takich jak Cabomba, Marsilea lub Pistia.
WIELKOŚĆ:
Samce 9-11 cm, samice 5,5-7,5 cm.
ZACHOWANIE:
Spokojna, łagodna ryba, zarówno do przedstawicieli swojego jak i innych gatunków. zarówno dobrze czuje się trzymana w parach jak i większych stadach. Na współmieszkańców polecane są ławice małych kąsaczowatych, ponieważ C. maronii jest z natury płochliwa, a obecność małych ryb ławicowych jest dla nich sygnałem, że w pobliżu nie ma zagrożeń. W przypadku wykrycia zagrożenia kolorystyka ryby znacznie ciemnieje, a ryby kryją się wśród roślin, zanurzonych korzeni lub ściółki liściowej. Młode osobniki są stadne, ale gdy osiągną dojrzałość płciową, zaczną tworzyć pary, z których każdy będzie rządził obranym terytorium.
DYMORFIZM:
dorosłe samce są znacznie większe niż samice i mają wydłużone płetwy grzbietowe i odbytowe.
TEMPERATURA:
21-28°C
WODA:
pH 4.0-7.5 ; Jakość wody ma ogromne znaczenie, ponieważ te pielęgnice są podatne na pogorszenie jakości wody i nigdy nie powinny być wprowadzane do biologicznie niedojrzałego akwarium.
POKARM:
Gatunek wszystkożerny. W akwarium akara akceptuje większość gotowych pokarmów, chociaż zróżnicowana dieta zawierająca zarówno wysokiej jakości produkty suszone, jak i żywe lub mrożone ochotki, artemię, rozwielitkę itp.
ROZMNAŻANIE:
Jaja są zwykle składane na twardej powierzchni, takiej jak płaska skała, kawałek drewna, szerokie liście roślin lub bezpośrednio na szybie akwarium. Młode lub niedoświadczone pary mogą zjeść pierwszy lęg, szczególnie jeśli czują się zagrożone lub są zaniepokojone. Tarło odbywa się w typowy sposób, gdy samica składa jeden lub więcej rzędów jaj, zanim samiec wprowadzi się do ich zapłodnienia, proces ten jest powtarzany wiele razy. Jednorazowo jest składanych do 300 ziaren ikry. Samica pozostaje blisko nich w okresie inkubacji, opiekując się i broniąc przed intruzami, podczas gdy samiec jest odpowiedzialny za obronę otaczającego terytorium.
Młode są łatwe do karmienia, przyjmując dobrej jakości sproszkowane suche pokarmy, artemię, nicnienie, itp. Opieka rodzicielska może trwać kilka miesięcy po tarle.
SYNONIMY:
Acara maronii Steindachner 1881
Aequidens maronii (Steindachner 1881)