Callochromis macrops
Callochromis macrops powinien być trzymany w akwarium o pojemności minimum 240 litrów. Taki zbiernik może pomieścić niewielką grupę, składającą się z samca i haremu trzech lub więcej samic. Dekoracje z kamieni, grot skalnych i skał, które stworzą rybom naturalne warunki. Akwarium powinno mieć duże otwarte powierzchnie piaszczystego podłoża. Podłoże powinno mieć co najmniej 5 cm głębokości, ponieważ ten gatunek lubi kopać i przesiewa podłoże w poszukiwaniu pokarmu. Woda musi być twarda i zasadowa.
Istnieje kilka geograficznych form barwnych tego gatunku. Nie należy ich trzymać razem, ponieważ będą się swobodnie hybrydyzować. C. melanostigma, gatunek zastępujący C. macrops w północnej części jeziora, był wcześniej uważany za podgatunek, ale obecnie jest uważany za odrębny.
POCHODZENIE:
Afryka – Endemiczny dla jeziora Tanganika. Zamieszkuje otwarte tereny z piaszczystym dnem (zwykle blisko skał, które ryby wykorzystują jako kryjówki) w południowej części jeziora, na południe od Nyanzy i Cape Caramba. Najwyraźniej preferuje siedliska dość płytkie i bogate w zawieszone osady. Są to tereny bardziej mętne niż większość innych części jeziora. Powszechne są tu również pokłady roślin wodnych, takich jak Vallisneria spiralis i Ceratophyllum demersum.
WIELKOŚĆ:
13,5 cm
ZACHOWANIE:
Chociaż w naturze Callochromis macrops występuje w dużych grupach, w niewoli okazuje się być szczególnie wojowniczy w stosunku do osobników tego samego gatunku. Jeśli jest trzymany w za małym akwarium, agresja wewnątrzgatunkowa między samcami może być bardzo zaciekła.W większych akwariach niż 240 litrów można pokusić się trzymanie większej ilości samców, ale należy zapewnić im odpowiednią ilość kryjówek, w postaci skał i kamieni, żeby ryby obrały swoje terytoria.
DYMORFIZM:
Samce Callochromis macrop są większe i bardziej kolorowe niż samice.
TEMPERATURA:
23-28°C
WODA:
pH 7.8-9.5 ; woda średnio twarda do twardej 10-30°H.
POKARM:
Większość pokarmów jest przez Callochromis macrops akceptowana, ale większość diety powinny stanowić żywe i mrożone pokarmy pochodzenia zwierzęcego. Pokarm brany z dna.
Członkowie rodzaju Callochromis żywią się w podobny sposób jak południowoamerykańskie „ziemiojady”, takie jak gatunek Geophagus. Wydobywają bezkręgowce i inne pokarmy ukryte w podłożu, pobierając pełny pysk piasku i przesiewając go przez skrzela. Powszechny termin „przesiewacze piasku” jest stosowany do tych i innych gatunków z Tanganiki, które zamieszkują podobną niszę ekologiczną, takich jak Enantiopus i Xenotilapia spp.
ROZMNAŻANIE:
Callochromis macrops to typowy gębacz z jeziora Tanganika. Tarło może odbywać się w akwarium ogólnym, ale jeśli chcemy uzyskać więcej młodych, zalecany jest oddzielny zbiornik hodowlany. Na jednego samca powinny przypadać 3-4 samice. Gatunek może rozmnażać się od bardzo młodego wieku. Gotowy do rozmnażania samiec wykopie w piasku małe zagłębienie lub znajdzie istniejący, który mu odpowiada. W miarę dojrzewania ryb te gniazda lub „altany” mają tendencję do powiększania się. W pełni dorosły samiec często ma stałą altanę przypominającą wieżyczkę, która może mieć ponad 30 cm średnicy i wysokości.
Niezależnie od wieku ryby, gdy samiec Callochromis macrops kończy budowę swojego gniazda, zaczyna wystawiać widowisko dla potencjalnych partnerów. Jego kolor nasila się i pojawia się wokół swojego gniazda, próbując zachęcić samice do tarła. Może być dość agresywny w swoich pościgach za samicami i aby rozproszyć tę agresję, gatunek najlepiej rozmnaża się w haremie. prócz gonienia wykorzystuje swoją płetwę odbytową w interesujący sposób, „składając” ją tak, aby pomarańczowo-czerwona plama koloru na niej wyglądała jak ziarno ikry. o najwyraźniej zachęca samice do rozmnażania się z nim. Gatunek ten jest jedynym w jeziorze Tanganika, u którego samce mają plamy jajowe na płetwie odbytowej, cecha ta jest częściej kojarzona ze stadem pielęgnic z jeziora Malawi. Najbardziej imponujące w adaptacji u tego gatunku jest to, że dzięki złożeniu płetwy „jajko” faktycznie pojawia się w trzech wymiarach.
Zainteresowana samica Callochromis macrops zbliża się do miejsca tarła i tam składa jaja, po czym natychmiast podnosi je do pyska. Następnie samiec ponownie prezentuje „jajko” na płetwie odbytowej. Myśląc, że przegapiła część swojego potomstwa, przyciąga to samicę, próbując dodać go do jaj w jej pysku. Kiedy to robi, samiec uwalnia spermę, która miesza się z nimi i zapładnia.
Samica Callochromis macrops może przenosić lęg składający się z 25-60 jaj do 3 tygodni przed wypuszczeniem wolno pływającego narybku. tym okresie nie będzie pobierała pokarmu. Po wypuszczeniu narybku może posiadać on jeszcze trochę pęcherzyka żółtkowego i nie trzeba go karmić, dopóki ten zniknie. Po zniknięciu woreczka żółtkowego młode należy karmić larwami solowca.
SYNONIMY:
Paratilapia macrops Boulenger, 1898
Callochromis macrops macrops (Boulenger, 1898)
Pelmatochromis macrops (Boulenger, 1898)
Pelmatochromis xenotilapiaformis Borodin, 1931
Tylochromis macrophthalmus David, 1936
