Channa andrao

Channa andrao wymaga zbiornika o pojemności najmniej 80 cm. Zbiornik najlepiej częściowo zaciemnić pływającymi roślinami.. Rybom należy tez zapewnić dużo kryjówek z korzeni, lignitów i roślin. Gatunki Channa są znane ze swojej zdolności do ucieczki z akwarium. Dlatego zbiornik powinien być tez szczelnie przykryty, żeby ryby z niego nie wyskoczyły. Między pokrywą, a powierzchnią wody należy pozostawić szczelinę, ponieważ wymagają dostępu do warstwy wilgotnego powietrza.

Co ważne, ryb tej nie wolno utrzymywać w stałej temperaturze, ale zapewnić jej naturalne wahania sezonowe w postaci określonych okresów zimowych i letnich. W chłodniejszych okresach ryby nie wymagają dużej ilości pokarmu, a poziom wody można obniżyć.

Channa andrao jest jednym z kilku gatunków Channa, któremu brakuje płetw brzusznych i ta cecha odróżnia ją od wszystkich innych przedstawicieli rodzaju z wyjątkiem C. asiatica, C. bleheri, C. burmanica, C. hoaluensis, C. ninhbinhensis i C. orientalis.

Członkowie rodziny Channidae są powszechnie określani jako „snakeheads” ze względu na posiadanie dużych łusek na głowie większości gatunków, które przypominają łuski naskórka (płytki głowowe) na głowach węży. Obecnie istnieje ponad 30 ważnych gatunków, ale różnorodność w grupie prawdopodobnie okaże się znacznie większa. Wszystkie Channa spp. posiadają dodatkowy aparat oddechowy w postaci sparowanych komór nadczaszkowych umiejscowionych za i nad skrzelami, chociaż nie są to błędniki, ale wyściełane nabłonkiem oddechowym. Komory te pozwalają rybom oddychać powietrzem atmosferycznym i przetrwać w warunkach niedotlenienia lub nawet poza wodą przez znaczny okres czasu, a w akwariach często można je zobaczyć, jak wynurzają się na powierzchnię, aby zaczerpnąć powietrza.

POCHODZENIE:
Endemiczny dla dorzecza rzeki Brahmaputra w północno-wschodnich Indiach i oficjalnie znany tylko z bagien w pobliżu miasta Barobisha.

WIELKOŚĆ:
10-11 cm 

ZACHOWANIE:
Zajmuje denna część akwarium. Jest to gatunek drapieżny który bez problemu potraktuje jako pożywienie niewiele mniejsze ryby.  Należy trzymać wyłącznie z rybami większymi, które nie padną jego ofiarą. Najlepiej jest trzymać w akwarium jednogatunkowym lub z innymi, mniej terytorialnymi wężogłowami. Młode egzemplarze mogą być trzymane razem, ale zwykle zaczynają wykazywać wobec siebie agresywne zachowanie, gdy osiągają dojrzałość płciową. Różni się to nieco między osobnikami, przy czym samice są bardziej agresywne niż samce. Jeśli dobierze się para ryb, zwykle jest wobec siebie pokojowo nastawiona. Jednak dalej wykazuje agresję wobec innych przedstawicieli swojego gatunku.

DYMORFIZM:
Samce mają wydatniejszą płetwę ogonową i są intensywniej ubarwione. U dorosłych samic można zauważyć nieznaczne zaokrąglenie w okolicach brzusznych. Samice rosną większe, mają zwykle cięższą budowę i mają większy udział czerwonej pigmentacji na ciele niż samce. Dorosłe samce mają nieco bardziej wydłużone płetwy grzbietowe i odbytowe oraz bardziej rozległe opalizujące niebieskie zabarwienie na niesparowanych płetwach.

TEMPERATURA:
14-28°C

WODA:
Miękka do średnio twardej do 16°dGH. pH 6,0-7,5. Często i obficie podmieniana. Konieczna jest też silna filtracja. Woda nie musi być napowietrzana ponieważ ryby oddychają powietrzem atmosferycznym.

POKARM:
Wszystkożerny drapieżnik. Należy karmić małymi rybami, mrożonymi pokarmami mięsnymi (ochotka, szklarka, kryl, stynka), dżdżownicami, małżami, ślimakami. Młodym rybom można zaoferować larwy ochotkowatych, małe dżdżownice, posiekane krewetki i tym podobne, podczas gdy dorosłe przyjmą paski mięsa ryb, całe krewetki, małże, żywe krewetki rzeczne, większe dżdżownice itp. Odpowiednie są również małe owady, takie jak świerszcze lub muszki owocówki Drosophila. Dorosłe egzemplarze nie potrzebują codziennie jedzenia, nawet w okresach wysokich temperatur i nie powinny otrzymywać tłustych pokarmów częściej niż raz w tygodniu. Gatunek ten nie powinien być karmiony mięsem ssaków lub ptaków, takim jak serce wołowe lub kurczak, ponieważ niektóre zawarte w nich lipidy nie mogą być odpowiednio metabolizowane przez ryby i mogą powodować nadmierne odkładanie się tłuszczu, a nawet powodować zwyrodnienie narządów.

ROZMNAŻANIE:
Ryba rozmnażana bez problemu w warunkach akwariowych. Ryby po dobraniu się w pary przystępują do tarła. Do rozrodu podchodzą dobrze wykarmione osobniki. Do tarła dochodzi pod powierzchnią wody wśród roślin. Samiec zbiera zapłodnione jaka do pyska, gdzie je inkubuje. Samica w tym czasie broni obranego, przez parę, terytorium. Wylęg następuje po około 3-5 dniach. Przez około pierwszy miesiąc młodych nie trzeba karmić, ponieważ samica wydala niezapłodnione jaja, którymi karmi młode.