Sinogastromyzon puliensis

Sinogastromyzon puliensis wymaga zbiornika o pojemności minimum 50 litrów. Podłoże powinno być z dobrze wypłukanego, drobnego żwiru. Dekoracje z kamieni – otoczaków, które będą imitowały naturalne środowisko ryb, czyli górskie strumienie. Akwarium powinno być częściowo zarośnięte roślinami. Jako dodatkowe dekoracje mogą służyć kawałki drewna i korzenie. Woda musi być wydajnie filtrowana, ponieważ przylgi są wrażliwe na jej złe parametry. Konieczna jest regularna podmiana około 25% pojemności akwarium raz w tygodniu. Podstawowym podłożem może być żwir, piasek lub ich mieszanina, do których należy dodać warstwę noszonych przez wodę skał i kamyków o różnych rozmiarach oraz być może niektóre korzenie i gałęzie pochodzące z korzeni.

Jest uważany za zagrożony w niektórych obszarach ze względu na wydobywanie piaskowca, nadmierną eksploatację zasobów wodnych i budowę zapory i jest chroniony przez Tajwańską ustawę Wildlife Conservation Act od 1989 roku. W szczególności rzeka Tachia uległa niemal całkowitemu zniszczeniu poprzez budowę nabrzeży nadrzecznych.

POCHODZENIE:
Endemiczne dla zachodnich zlewisk rzek środkowego i południowego Tajwanu, w tym systemów Kaoping, Tsengwen, Choshui, Tatu i Tachia z lokalizacją typu „Pu-lo, (Tatuchi, Puli), Tajwan. Badania filogenetyczne zasugerowały, że populacja Kaoping jest przodkiem, co sugeruje, że gatunek ten pochodzi z południa i migrował stopniowo na północ.

Sinogastromyzon puliensis zamieszkuje głównie środkowe i górne odcinki rzek i strumieni i ogranicza się do odcinków riffów lub bystrzy o szybkich prądach. Występuje najliczniej w płytkich (20-60 cm głębokości) siedliskach charakteryzujących się podłożami z kamyków, skałami o różnej wielkości i brakiem roślinności wodnej. Najkorzystniejsze siedliska zawierają czystą, nasyconą tlenem wodę, która w połączeniu ze słońcem sprzyja rozwojowi bogatego biofilmu pokrywającego zanurzone powierzchnie.

W okresach obfitych opadów niektóre strumienie mogą być czasowo mętne z powodu zawieszonego materiału przemieszczanego przez zwiększone (czasami ulewne) natężenie przepływu i głębokość wody. W ramach swojego cyklu życiowego przeprowadza coroczną migrację, z nowo wyklutym narybkiem przemywanym w dół rzeki, a młode / młode osoby dorosłe przemieszczają się w górę rzeki w miarę dojrzewania.

Gatunki zamieszkujące porównywalne środowiska na Tajwanie to Hemimyzon formosanum, Formosania lacustre, Rhinogobius brunneus, Rhinogobius candidianus, Acrossocheilus formosanus i Zacco pachycephalus.

WIELKOŚĆ:
7-8 cm

DYMORFIZM:
Samce Sinogastromyzon puliensis mają stosunkowo szczuplejszy kształt ciała, a kąt, pod jakim płetwa piersiowa styka się z głową, jest stosunkowo ostry, podczas gdy odwrotnie jest w przypadku samic. Różnice pomiędzy samcem, a samicą są najbardziej widoczne, gdy patrzy się na rybę z góry lub z dołu.

ZACHOWANIE:
Łagodny i spokojny gatunek. Sinogastromyzon puliensis można trzymać bez problemów z innymi spokojnymi rybami. Samce mogą między sobą walczyć o terytorium. Są to jednak utarczki bezkrwawe. Najlepiej czuje się w małym stadzie przynajmniej 3-4 egzemplarzy.

TEMPERATURA:
20-24°C

WODA:
pH 6.0-8.0 ; twardość 8-16ºdGH. Wodę należy regularnie podmieniać w ilości około 25-30% objętości zbiornika. Zalecana silna filtracja oraz wydajne napowietrzanie. Podobnie jak wiele gatunków, które naturalnie żyją w wodach płynących, Sinogastromyzon puliensis nie toleruje gromadzenia się odpadów organicznych i do swojego rozwoju potrzebuje nieskazitelnej wody przez cały czas.

POKARM:
Sinogastromyzon spp. są wyspecjalizowanymi zjadaczami biofilmu, żywiącymi się małymi skorupiakami, larwami owadów i innymi bezkręgowcami, z dodatkiem niektórych glonów. Najlepiej rybom zapewnić dużą ilosć glonów obrastające kamienie i korzenie. Pokarmy suche  postaci tabletek pobierane są z dna.

ROZMNAŻANIE:
Gatunek nie jest rozmnażany w niewoli.

SYNONIMY:
Sinogastromyzon intermedius Fang, 1931
Sinogastromyzon sanhoensis Fang, 1931